Laat een kind vrij om te spelen. Teveel regels kunnen zijn vleugels wegnemen.

 

 

Helaas zijn er teveel ouders die geen idee hebben wat een goede opvoeding betekent. Jammer genoeg geldt dit ook voor een groot aantal stiefouders, pleegouders, verzorgers, gezinsvoogden, onderwijzers/onderwijzeressen e.a. die de verantwoordelijkheid hebben om kinderen op te voeden.

Eén grote fout die velen maken is een kind verstikken met teveel onnodige regels. Natuurlijk zijn regels belangrijk en noodzakelijk in het leven, maar er zijn grenzen en soms kan men in het geval van een kind een uitzondering maken. Halsstarrig altijd vasthouden aan alle regels getuigt niet van menselijkheid en liefde. Alleen robots (die geen hart en geen gevoel hebben) doen altijd alles automatisch. Wij zijn mensen en hebben van God een hart en gezond verstand gekregen.

Wat bezielt zulke mensen dan om kinderen die aan hun zorg zijn toevertrouwt in een onzichtbare gevangenis te houden van verstikkende regels? Waarom beseffen zij niet dat zij op deze verkeerde manier kinderen in hun geestelijke groei belemmeren ? Hoe kan het dat zij hiermee jarenlang ongestoord mee door kunnen gaan, zonder dat anderen met autoriteit (lees: rechters) ingrijpen, ondanks het feit dat oprechte bezorgde ouders of andere weldenkende volwassenen meerdere malen hiervoor aandacht vragen ? Is het werkelijk zo moeilijk om te zien dat zulke kinderen vaak ongelukkig zijn ?

Er zijn mensen die werkelijk denken dat zij een kind goed opvoeden door van alles te verbieden wat hen niet aanstaat. Het enige wat zij hiermee bereiken is dat een kind opstandig wordt en soms ook brutaal. Een kind weerhouden om op zijn/haar manier te spelen en dingen te doen is schadelijk en absoluut geen goede opvoeding. Voorbeeld: kinderen spelen graag buiten en worden dan vies. Soms moet men dan ingrijpen, maar niet altijd. Vaak kan men beter een kind gewoon zijn/haar gang laten gaan. Ook wij als volwassenen worden soms vies als wij sporten, werken of iets anders doen wat wij leuk vinden. Waarom mogen wij wel vies worden, maar kinderen niet?

Redelijkheid. Een simpel woord en makkelijk om te praktiseren. Echter voor vele volwassenen (lees: opvoeders) is dit een onmogelijk taak. Ik heb werkelijk medelijden met alle kinderen die zo'n "opvoeding" krijgen. Wat voor het ene kind toepasselijk is geldt niet altijd ook voor het andere kind. Toch gelden voor alle kinderen dezelfde algemene regels: liefde, aandacht, respect, redelijkheid, onderwijs en vooral vrijheid. Vrijheid om te spelen en om dingen te doen op hun eigen manier.

Mijn dochter Dèbora houdt van mij en is gehoorzaam. Dat is niet zonder reden. Alles wat ik net schrijf doe ik ook met haar. Zij weet dat zij veel mag van haar vader, maar niet alles. Ik hoef daarom ook nooit tegen haar te schreeuwen, te dreigen of haar een zogenaamde corrigerende tik te geven (wat in mijn ogen zwak is, want een goede ouder hoeft geen fysiek geweld te gebruiken, maar kan een kind onderwijzen door middel van liefde, kennis en door zelf het goede voorbeeld te geven). Mijn kind krijgt van mij alle vrijheid om zichzelf te ontwikkelen hoe zij dat wilt. Daarbij let ik vanzelfsprekend wel op dat het niet schadelijk is voor haar. In dat geval ben ik als ouder verplicht om in te grijpen ten behoeve van haar welzijn. Maar ik word niet boos op haar als ze haar kleding vies maakt als zij speelt bijvoorbeeld. Per slot van rekening hebben wij niet voor niets de wasmachine en de douche uitgevonden.

Ik hoop nu oprecht dat er ouders zijn die hun kind op deze verkeerde manier opvoeden, dit lezen en nu eens goed gaan nadenken waar ze mee bezig zijn, in de hoop dat zijn hun manier van opvoeden positief corrigeren. <3

Soms zitten in twee tegenpolen overeenkomsten verscholen

Voor de meesten hebben de bijbel en rapper EMINEM niks met elkaar gemeen. In mijn geval wel. Beide hebben een grote invloed op mij als mens en vooral als schrijver/dichter. Waarom ?

Zowel Het Boek (dat ik beschouw als God's Woord voor alle mensen) als EMINEM hebben raakvlakken die mij hebben geïnspireerd en nog steeds inspireren. Belangrijkste zijn de waarheid en feiten. Hoewel de bijbel in mijn ogen feilloos is en EMINEM niet (altijd) verwoorden beide in alle/veel belangrijke zaken de waarheid: ze stellen de maatschappij en de slechte daden van mensen aan de kaak. Daarbij worden er geen doekjes om gewonden. In het Engels zeggen ze dat zo mooi "no sugar coating" (vrij vertaald: geen zoet laagje, over woorden). Gewoon duidelijk zeggen waar het op staat en dat weten de meesten ook die de bijbel en EMINEM kennen. De uitspraken van de bijbel en hem kunnen vaak snoeihard zijn en daar zijn velen niet van gediend, ook al is het de keiharde waarheid. Die stijl spreekt mij enorm aan en zo ben ik ook gaan schrijven.

Ook de eerlijkheid is een inspiratiebron voor mij. Hoewel God volmaakt is heeft Hij onvolmaakte mensen gebruikt om de bijbel te schrijven. Van Mozes en David t/m de apostelen: allen schreven niet alleen over hun goede daden, maar ook over hun slechte daden. Veel geschiedenisschrijvers hebben (hun) slechte daden verbloemd of de feiten verdraaid. Toen David koning was heeft hij eenmaal overspel gepleegd en de man van zijn minnares de dood in gejaagd. Zo zijn er vele voorbeelden in de bijbel die laten zien dat zelfs de grootste profeten en koningen ernstige zonden hebben begaan. Zoiets zie ik koning Willem Alexander of premier Rutte niet doen.

Ook EMINEM heeft ondanks al zijn goede daden zijn slechte kanten: agressiviteit, vloeken, depressiviteit e.d. Ik bewonder hem, omdat hij dat ook in veel van zijn liedjes durft te laten zien. Ondanks het feit dat hij vaak niet (helemaal) wordt begrepen vecht hij op zijn manier tegen onrecht. In één van zijn nummers "Mosh" protesteert hij tegen de toenmalige oorlog van president Bush in Irak. Vanwege het feit dat hij zijn stem laat horen heeft hij ook vijanden. Zo is het ook met de bijbel. In deze wereld maak je vaak geen vrienden als je de waarheid zegt/schrijft. Zodoende deins ik er ook niet voor terug om op mijn manier de keiharde waarheid te schrijven. Ik durf ook mijn fouten toe te geven en anderen aan te spreken op hun fouten. Dus heb ook ik vijanden. De meeste schrijvers/dichters durven hun eigen ware emoties en wandaden niet in het openbaar te schrijven, maar ik wel. Zodat mijn lezers/lezeressen weten dat ook ik maar een onvolmaakt mens ben, ondanks al mijn mooie woorden/poëzie.

De bijbel is voornamelijk een boek die over liefde schrijft en mede daardoor inspireert het miljarden mensen over de hele wereld. Met als mooiste voorbeeld Jezus Christus, die door God werd gestuurd om zijn leven op te offeren voor de zonden van alle mensen, zodat zij gered kunnen worden en eeuwig leven kunnen krijgen. EMINEM lijkt het tegenovergestelde, maar toch heeft hij ook vaak genoeg een boodschap van liefde. Hij rapt vaak over vriendschap (de liefde voor zijn vrienden) en zeker ook over de liefde voor zijn dochter (die hij aanbidt). Mijn teksten hebben dezelfde inhoud meestal. Niet alleen probeer ik regelmatig de boodschap van liefde te verkondigen in mijn poëzie en de liefde voor mijn dochter, maar ook mijn rijmstijl heeft de stijl van EMINEM als inspiratiebron. Velen schrijven/rijmen in een eenvoudige (rijm)stijl, maar zijn (rijm)stijl is zeer complex. Dat getuigt van een klasse apart. Hetzelfde geldt voor de bijbel. De unieke illustraties van de profeten en vooral van Jezus spreken tot de verbeelding. Met als één van de bekendste voorbeelden het verhaal van de barmhartige Samaritaan, waarmee Jezus goed duidelijk maakte dat iedereen jouw naaste is.

Zelfs op het gebied van humor hebben beide aardig wat gemeen. Er staan teksten in de bijbel en in de liedjes van EMIINEM die de lachspieren opwekken. Vooral als hypocriete mensen aan de kaak worden gesteld. Lees in de bijbel maar eens het boek "Spreuken" die is geschreven door koning Salamo (een zoon van David). In bijna elk liedje van EMINEM zit wel een of meerdere grappen. Je moet wel moeite doen natuurlijk en zonder vooroordeel lezen of luisteren. Ook ik gebruik humor om soms een belangrijk punt duidelijk te maken en daarmee onderscheid ik mezelf van andere schrijvers/dichters. Mijn stijl lijkt niet precies hetzelfde als alle anderen (op Facebook).

Velen begrijpen de bijbel en EMINEM niet. Dat valt te verklaren. Vanwege het feit dat zij bevooroordeeld zijn kunnen zij niet oprecht en eerlijk de bijbel lezen en niet goed naar de teksten van EMINEM luisteren. Ook spreken de bijbel en hij vaak in figuurlijke taal (symbolische uitdrukkingen). Oppervlakkige mensen worden daarom boos op de bijbel of op hem, vanwege bewuste kortzichtigheid. Ze nemen de woorden letterlijk, terwijl die niet letterlijk zijn bedoeld, maar figuurlijk. Het draait vaak om moeite doen en daar zijn vele te lui voor. Indien iedereen echt moeite zou doen om goed te lezen en te luisteren dan zouden er meer mensen van de bijbel en EMINEM houden. Ook ik word niet altijd begrepen, ook al probeer ik zo vaak mogelijk in "gewone mensentaal" te schrijven en probeer ik dure woorden te vermijden.

Ik kan nog wel even doorgaan, maar ik denk dat deze voorbeelden nu wel genoeg duidelijk maken waarom de bijbel en EMINEM zo'n grote invloed op mij hebben.

Nu begrijpen jullie de uitspraak op mijn tekstplaatje:

"Soms zitten in twee tegenpolen
overeenkomsten verscholen."

P.s. Dit geldt vaak ook voor twee totaal verschillende mensen die een liefdesrelatie hebben... ;)